လူေတာ္လူေကာင္း

လူဘံုလူရြာ
လူ႔ေလာက၀ယ္
ေပြလီရႈပ္ေထြး
မာယာသြယ္သြယ္
ေတြ႔ဆံု၊ၾကံဳကြဲ
၀မ္းနည္း၊၀မ္းသာ
ပူေဆြးငိုေၾကြး
ခ်စ္ခင္ၾကိဳက္မုန္း
သနားတတ္ေသာ
စိတ္ေထြေထြျဖင့္
ရွင္သန္ၾက၏။


ငါ့ဖို႔၊ငါ့ဟာ
ငါ့မိန္းမႏွင့္
ငါ့သားသမီး
ငါ့မိဘတြက္
ငါ့စြဲ စြဲ၍
သူတပါးေပၚ
မေတာ္ေလာဘ
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ
လိမ္လည္လွည္႔ျဖား
စီးပြားရွာ၏။
ျဖစ္ပ်က္သေဘာ
မတည္ျမဲျခင္း
နိယာမကို
လ်စ္လ်ဴ႐ႈလ်က္
ကိုယ္ေသကိုယ္ေနာက္
ပါမယ္ဟုထင္
ကံ ကံအက်ိဳး
ေမ့ကာထားလို႔
ငါသိ၊ငါတတ္
ငါဆရာဟု
ေသြးနားထင္ေရာက္
စြဲထင္ၾက၏။
စီးပြားဥစၥာ
ၾကင္သူသက္ထား
သားသမီးကို
ကိုယ္ႏွင့္မကြာ
ေခၚေဆာင္မည္ဟု
မမွတ္ယူႏွင့္
အမွန္တကယ္
ပါရွိမွာက
မိမိျပဳေသာ
ဒါန၊သီလ
ဘာ၀နာသာ
လိုက္ပါၾက၏။
ဂဂၤါ၀ါလု
သဲစုမက
ပြင့္ေတာ္မူေသာ
ဗုဒၶျမတ္စြာ
ဘုရားရွင္ေတာ္
အဆူဆူႏွင့္
လြဲေခ်ာ္ခဲ့၍
သံသရာဆက္
ဘ၀မ်ားစြာ
က်င္လည္ခဲ့ျပီး
ယခုမ်က္ေမာက္
ဘုရားရွင္ေတာ္
သာသနာႏွင့္
ၾကံဳတုန္းၾကံဳခိုက္
မဂ္ဗိုလ္နိဗၺာန္
မ်က္ေမာက္ျပဳရန္
က်င့္ၾကံပြားမ်ား
အားထုတ္ၾကပါစို႔.....................။ ။