ကယ္တင္ရႇင္မေမွ်ာ္ေစခ်င္

ေျပာ႐ိုးေျပာစဥ္မို႔ ႏႈတ္က အလြယ္တကူ ေျပာေလ့ရႇိတဲ့ ျမန္မာစကားေတြထဲမႇာ မႏႇစ္သက္ႏိုင္တဲ့ စကားတခ်ဳိ႕ ရႇိတယ္။ တခ်ဳိ႕စကားေတြဆိုရင္ ဘယ္ေခတ္မႇာ ဘယ္သူကစခဲ့တယ္ မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ယုတၲိမတန္၊ မမႇန္ကန္တာ ေတြ႕ရတယ္။

ပါရမီနဲ႔ ၪာဏ္ပညာေၾကာင့္
အဲဒီလိုစကားေတြထဲက မႏႇစ္သက္ႏိုင္ဆံုး စကားတစ္ခုကေတာ့ ''ဘုရားေတာင္ အမႇီရႇိမႇပြင့္တယ္'' ဆိုတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။ အဆူဆူေသာ ဘုရားမ်ားဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ပင္ရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မႇာ စံပါယ္ေတာ္မူရင္း ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ ရႇိခဲ့ၾကတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္မႇာ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ခဲ့တာမႇန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဗာဓိေညာင္ပင္ဆိုတဲ့ အမႇီေၾကာင့္ ဘုရားအျဖစ္ကို ရရႇိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာ တစ္သိန္း ျဖည့္ဆည္းခဲ့တဲ့ အထံုပါရမီနဲ႔ အတိုင္းအဆမရႇိ ႀကီးမားလႇတဲ့ ၪာဏ္ပညာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရႇိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

သစ္ရိပ္၀ါးရိပ္မႇာ
အဆူဆူေသာ ဘုရားမ်ားဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ပင္ေအာက္မႇာ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရႇိခဲ့ၾကတာက အေျခအေနအရ ျဖစ္ရတဲ့ သေဘာပါ။ ဘုရားအေလာင္းအဆက္ဆက္တို႔ဟာ ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြကို စြန္႔ၿပီး ေတာရပ္မႇာ လႇည့္လႇည္သီတင္းသံုး ရင္း တရားစစ္တရားမႇန္ကို ရႇာေဖြၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသင္ခန္း ေဆာက္တည္ေနေလ့ မရႇိပါဘူး။ အရိပ္အာ၀ါသေကာင္းရာ သစ္ပင္၀ါးပင္ေတြေအာက္မႇာ အလ်ဥ္းသင့္သလို သီတင္းသံုးၿပီး က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ေနေရးစား ေရးကိစၥမ်ားအတြက္ အခ်ိန္ကုန္မခံပါဘူး။ ရသမွ်အခ်ိန္တိုင္း သဗၺညဳတၪာဏ္ေတာ္ ရရႇိေရးအတြက္သာ အားထုတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈ
သစ္ပင္ေကာင္းတစ္ပင္ရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မႇာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရင္း ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရႇိခဲ့တာေၾကာင့္ ဘုရားနဲ႔သစ္ပင္ကို တြဲၿပီးျမင္ေနရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စကားအျဖစ္ ေျပာေနၾကသလို ''အမႇီရႇိမႇပြင့္တယ္'' ဆိုတာ မမႇန္ပါဘူး။ ဒီမမႇန္တဲ့ စကားကို ႏႈတ္က ခပ္ေပါ့ေပါ့နဲ႔ အလြယ္တကူ ေျပာေနၾကေလေတာ့ လူေတြကို ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ဖို႔ အားမေပးတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမႇာက အားကိုးမႇီခိုရာ ကယ္တင္ရႇင္ ဆိုတာ မရႇိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူကမႇ ပို႔မေပးႏုိင္သလို ငရဲေရာက္ေအာင္လည္း ဘယ္သူကမႇ တြန္းခ်တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္အရာမဆို ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈပါပဲ။
'ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း' အေျခအေန ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ 'ကယ္တင္ရႇင္' စိတ္ဓာတ္ (Savior Complex) ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကယ္တင္ရႇင္မရႇိ
ဗုဒၶရဲ႕ အလိုေတာ္က ဘာမဆို ကိုယ္လုပ္မႇ ကိုယ္ရပါတယ္။ က်င့္ၾကံအားထုတ္လုပ္သူ မႇန္သမွ် ဘယ္သူမဆို ဗုဒၶဘုရားအျဖစ္ကိုေတာင္ ရႏိုင္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူး ဆပ္ခ်င္လြန္းလို႔ဆိုၿပီး မိဘကို နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္မေပးႏုိင္သလို၊ သားသမီးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မႇာ နတ္သမီးေလးေတြ တစ္ဖက္ငါးရာနဲ႔ စံစားႏုိင္ေအာင္ ဘယ္မိဘကမႇ လုပ္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္က်င့္၊ ကိုယ္တိုင္အားထုတ္မႇ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမႇ အားကိုးလို႔ မရဘူး။ ကယ္တင္ရႇင္ မရႇိဘူး။ 'အတၲာဟိအတၲေနာ နေတၴာ' မိမိကိုယ္မႇတစ္ပါးကိုး ကြယ္ရာမရႇိဘဲ။

ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ရႇာစား
လူ႕ေဘာင္ေလာကမႇာ ေလာကီသားမႇန္သမွ် အခ်င္းခ်င္း ကူညီ႐ိုင္းပင္းေနၾကတယ္။ ကြၽန္းကိုင္းမႇီ၊ ကိုင္းကြၽန္းမႇီဆိုသလို အျပန္အလႇန္ အမႇီသဟဲ ျပဳေနၾကတယ္။ အထီးထီး လူေတြနဲ႔ အဆက္အဆံမရႇိ ရပ္တည္လို႔မရဘူး။ ဒါဟာ လူ႕ေလာကရဲ႕ သဘာ၀တရား ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္အသက္ရႇင္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ကိုယ့္ဘ၀ သာယာေအးခ်မ္းေရးအတြက္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ရတယ္။ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္ရႇာစားရတယ္။ ကိုယ့္မိသားစုကို ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရႇာက္ရတယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုမႇ အားကိုးအားထားျပဳလို႔ မရဘူး။

ကယ္တင္ရႇင္မလုပ္နဲ႔
ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားအားလံုးနဲ႔ အတူတကြ လက္တြဲေနထိုင္ၾကရတယ္ ဆိုတဲ့ ေလာကသဘာ၀တရားကို လူေတြက တလြဲဆံပင္ေကာင္းလုပ္ၿပီး မႇီခိုအားကိုးမႈ လြန္လြန္ကဲကဲျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတာ ေနရာတိုင္းမႇာ ေတြ႕ေနရတယ္။ အခက္ အခဲၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ကိုယ့္နည္းနဲ႔ကိုယ္ ေျဖရႇင္းဖို႔ တိုက္တြန္းရမယ့္အစား၊ အားကိုးအားထားရႇာဖို႔ အၾကံေပးတတ္ၾကတယ္။ ဒါမႇမဟုတ္လည္း သူ႕အားနဲ႔သူ ေျဖရႇင္းဖို႔ အၾကံေပးလမ္းျပ လုပ္မယ့္အစား ကိုယ္က ကယ္တင္ရႇင္လုပ္ၿပီး ၀င္ကယ္ေပးၾကတယ္။ ေစတနာနဲ႔ ၀င္ကယ္တာ ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ ကူညီရာ မေရာက္ပါဘူး။ တစ္ဖက္သားကို အားကိုးရႇာလြန္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ (Dependency Syndrome) အျမစ္တြယ္သြားၿပီး တစ္သက္လံုး သူမ်ား ႏႇာေခါင္းေပါက္နဲ႔ အသက္႐ႈတဲ့လူမ်ဳိး ျဖစ္သြားေစပါတယ္။

အေမႇာင္တိုက္ႀကီး
အာဖရိကတိုက္ အငတ္ေဘး ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီး စတင္တည္ေထာင္ၿပီးကတည္း က ကမၻာ့ဘဏ္၊ ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကး ရန္ပံုေငြအဖြဲ႕၊ ယူအင္ဒီပီ၊ ယူနီဆက္ စတဲ့ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔တကြ သူေဌးႏိုင္ငံႀကီးေတြ အားလံုးက ေဒၚလာေတြ ထရီလ်ံေပါင္းမ်ားစြာ သံုးၿပီးေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာ ႏႇစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ အာဖရိကတိုက္ႀကီးကေတာ့ အငတ္ေဘးေတြ၊ ေရာဂါဘယေတြ၊ မ်ဳိးႏြယ္စု လူသတ္ပြဲႀကီးေတြ ေအာက္မႇာ နစ္မြန္းသထက္နစ္မြန္းၿပီး 'အေမႇာင္တိုက္ႀကီး' (Black Continent) အျဖစ္ပဲ ရႇိေနဆဲပါပဲ။ လြတ္လမ္းလည္း ေရးေရးေတာင္ မျမင္ရေသးပါဘူး။

ေလႇနဲ႔ ပိုက္ေတြေပးရမႇာ
'ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း' အေျခအေန ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ 'ကယ္တင္ရႇင္' စိတ္ဓာတ္(Savior Complex) ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ငတ္ေနတဲ့လူေတြကို ငါးေတြပဲ ယူလာေပးေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီလူေတြက ငါးလာေပးမႇာ ကိုသာ အျမဲေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကေတာ့တယ္။ တကယ္လုပ္သင့္တာက ေလႇေတြနဲ႔ ပိုက္ေတြေပးၿပီး ငါးမ်ားတတ္ေအာင္ လုပ္ေပးရမႇာ မဟုတ္လား။ ကယ္တင္ရႇင္စိတ္ဓာတ္ လြန္ကဲေနတဲ့ ကယ္တင္ရႇင္ေတြက လူေတြကို မႇီခိုလြန္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ အျမစ္တြယ္သြားေစတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ပညာရႇင္အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ကယ္တင္ရႇင္ လုပ္ရပ္ေတြကို မႏႇစ္သက္ၾကပါဘူး။

ကယ္တင္ရႇင္ မေမွ်ာ္ေစခ်င္
'အလႇဴဒါနနဲ႔ ႏုိင္ငံတစ္ခုကို မကယ္တင္ႏိုင္' (Charity does not save a nation) ဆိုတဲ့ စကားကို ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပညာရႇင္ေတြက ေထာက္ျပေလ့ရႇိတယ္။ လူေတြကို သူတို႔ေျခေထာက္ေပၚ သူတို႔ရပ္ၿပီး၊ သူတို႔ဘ၀ကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ကယ္တင္ဖို႔ကိုသာ တိုက္တြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြကို 'ကယ္တင္ရႇင္စိတ္ဓာတ္'ေတြ ကူးစက္မလာေစခ်င္ဘူး။ အလားတူပဲ ကယ္တင္ရႇင္ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြလည္း ရႇိမလာေစခ်င္ဘူး။

ဗုဒၶဘုရားရႇင္ေဟာၾကားေတာ္ မူတဲ့အတိုင္း 'အတၲာဟိအတၲေနာ၊ နေတၴာ' စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးပဲ ထြန္းကားေစခ်င္တယ္။ ''ဘုရားေတာင္မႇ အမႇီရႇိမႇ ပြင့္တယ္''ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ လူငယ္ေတြကို ကယ္တင္ရႇင္ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္သြင္းေပးတဲ့ သေဘာ သက္ ေရာက္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အစဥ္အလာ ဆို႐ိုးစကားျဖစ္တိုင္း ႏႈတ္ထြက္မလြယ္သင့္ဘူး။ လက္လည္း မခံသင့္ဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အလုိေတာ္အတိုင္း ဘယ္ကိစၥမဆို ကိုယ္ပိုင္ၪာဏ္နဲ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ၿပီးမႇ ဆံုး ျဖတ္သင့္ေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။

Source by: လူထုစိန္၀င္း