*ေျပးမယ္ၾကံ ထရံကက်ဳိး*
စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုက လူနာေတြအားလံုး အစည္းအေ၀းႀကိတ္ထိုင္ၾကၿပီး ေဆးရံုက
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္မယ့္ လမ္းကိုေရြး ခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ လိုက္ ၾကတယ္။
သူတို႕က ေဆးရံု၀င္း ထရံကို ၾကက္ဖတစ္ေကာင္လို ခုန္ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေအာင္
ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ကို ရိုက္သတ္ၿပီး ခြဲေ၀စားၾကတယ္။
ၿပီးေတာ့
သူတို႕အားလံုး ၀င္းထရံကိုခုန္ေက်ာ္ႏိုင္ေအာင္ တိုးတိုး
တိတ္တိတ္က်ိတ္ၿပီး ေလ့က်င့္ၾကေလတယ္။ ေနာက္ဆံုး အားလံုး
ခုန္ေက်ာ္တတ္သြားၾကတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ထြက္ေျပးမယ့္ ေန႕ကို ေရာက္လာၾကတယ္။ အေျခအေနကို စံုစမ္းေလ့လာဖို႕
တစ္ေယာက္ကို အရင္လႊတ္လိုက္ ၾကတယ္။
မၾကာခင္မွာ ထိုလူက မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႕ ျပန္ေရာက္လာလို႕ အားလံုးက စိုးရိမ္စြာ
၀ိုင္းေမးလိုက္ၾကတယ္။
” အေျခအေန မေကာင္းဖူးလား။ ဘာျဖစ္လာတာလည္း “
” ငါတို႕ ေျပးလို႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူး “
” ဘာျဖစ္လို႕လည္း “
” သူတို႕က ၀င္းထရံကို ၿဖိဳလိုက္ၾကၿပီ”
*ဆရာ၀န္ေတြ ေျပာတဲ့အတိုင္း*
အရက္သမားတစ္ေယာက္ ဆရာ၀န္ထံလာၿပီး အရက္ျဖတ္လိုေၾကာင္းေျပာတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့
အရက္ကိုအျမစ္ျဖတ္ဖို႕ သံဓိဌာန္ ခ်ထားတယ္လို႕ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ဆရာ၀န္က..
” ကူညီရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္းတာလုပ္တာဘဲ။ အရက္ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းမွ်ဥ္းၿပီး
ျဖတ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႕ကစၿပီး တစ္ရက္ကို ႏွစ္ပက္ထက္ပိုၿပီး
မေသာက္မိေစဘဲ ေနၾကည့္စမ္းပါ။ ေနာက္တစ္ပတ္ ကြၽန္ေတ့္ကိုျပန္လာျပပါ။
တိုးတက္မွဳအေျခအေနကို ၾကည့္ရေအာင္ “
၇-ရက္ၾကာေတာ့ ထိုလူနာ တစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္လာတယ္။ သူ႕ကိုယ္က
အရက္နံံ႕ေတြကတစ္္ေထာင္းေထာင္း
ထြက္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္က မႏွစ္ၿမိဳ႕စြာနဲ႕ ..
” ဘယ္လိုလည္းဗ်၊ တစ္ရက္ကို
ႏွစ္ပက္ထက္ပိုမေသာက္ရဘူးလို႕ ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္
ေျပာထားတယ္ေလ။ ခုေတာ့ အရက္ကန္ထဲ က်လာသလား မွတ္ရတယ္။ မႊန္ထူေနတာဘဲ “
ဒီေတာ့အရက္သမားက လွ်ာေလး အာေလးနဲ႕ေျပာလိုက္ပံုက..
” ဘာလဲ.. ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ဆီမွာဘဲ က်ဳပ္ကကုတယ္ထင္လို႕လား “
*ေမ့ေနလို႕ပါဆိုမွ*
အရက္ေထြလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္က လမ္းမွာ အဖိုးႀကီး တစ္ေယာက္ကို လက္ဆြဲၿပီးေမးတယ္။
” ဦးေလး.. ဒီနားမွာ ကိုဖိုးတုတ္ဆိုတဲ့သူ ေနတဲ့အိမ္က သိလား။ သိရင္ေျပာျပစမ္းပါ “
” ဟ.. ေမာင္ရင္က ဖိုးတုတ္ပဲေလ”
” ဒါကို ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္ဗ်ာ။ သူဘယ္မွာေနသလည္း ဆိုတာပဲ ေျပာစမ္းပါ ။ “
*လက္ခ်ာေပးသူ*
ည ၁၂နာရီခန္႕တြင္ ယိုင္တိယိုင္တိုင္ေလွ်ာက္လာတဲ့ အရက္သမားကို ကင္းလွည့္ေနတဲ့
ရဲကား ကေမးတယ္။
” အခ်ိန္မေတာ္ ဘယ္သြားမလို႕လည္း “
” လက္ခ်ာသြားနားေထာင္မလို႕
” ဒီလို အခ်ိန္ႀကီး ခင္ဗ်ားလို ငမူးကို ဘယ္လိုလူက လက္ခ်ာေပးမွာလည္း “
” ကြၽန္ေတာ့ မိန္းမ”
*အားက်စရာ*
” ၾကက္ဖေတြဟာ ဘာျဖစ္လို႕ တစ္သက္လံုး တြန္ႏိုင္ၾကတာလည္း “
” သူ႕မွာ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေယာကၡမ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။
ဒါေၾကာင့္
တြန္ႏိုင္တာ “
source by; အခ်ိဳင္းပုပၸား(ေခတၱမေလးရွား)
ရယ္စရာနဲ႔ အေမာေျပေစဖို႔ ဟာသေလးမ်ား............
အမေလး...ဒီလုိ ေယာက်ား္မ်ိဳးလည္း ရွိေသးတယ္ေနာ္
ေဆးလိပ္၊အရက္၊မိန္းမ ကင္းရွင္းေသာသူအလိုရွိသည္ ဟု
အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္သတင္းစာထဲတြင္ေၾကညာထည့္သည္။
တစ္ကိုယ္လုံးအရက္နံ႕ထြက္ေနျပီး
လက္ထဲတြင္စီးကရက္ကိုင္ထားေသာလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္
အပ်ိဳၾကီးကေမးသည္ ''ဘာကိစၥလဲ''
''သတင္းစာထဲမွာေၾကညာထားတဲ့ကိစၥ''
''ဪ ရွင္အရက္မေသာက္တတ္ဘူးလား'' '
'မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ တစ္ေနကုန္ေသာက္တယ္''
''ေဆးလိပ္ေတာ့မေသာက္ဘူးမလား''
''ဘယ္ကသာ ေသာက္တာမွ မီးခိုးေခါင္းတိုင္လိုပဲ
တေန႕ငါးဘူးေလာက္ကုန္တယ္''
''ဒါျဖင့္မိန္းမေတာ့ကင္းရွင္းတယ္ဟုတ္''
''ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ မိန္းမဆို ပ်ိဳပ်ိဳ
အိုအို လာထားပဲ''
''အမ္ ဒါဆိုရွင္ဘာလာလုပ္တာလဲ''
''ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုလုံးဝမေမွ်ာ္လင့္နဲ႕လို႕လာေျပာတာ''
source by;
သတိထားရန္ ဗိုင္းရပ္ အသစ္
Microsoftႏွင့္Nortonတုိ႔မွေပးပို႔လုိက္ေသာသတင္းျဖစ္ပါသည္။ သင္တုိ႔ဆီသို႔Power Point
Presentation, Life is beautiful ဆုိျပီးေမးလ္တစ္ခု၀င္လာပါခဲ့လွ်င္ မဖြင့္ပါႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းdeleteလုပ္ပစ္ပါ။ သင္ထုိေမးကိုဖြင့္ခဲ့မိလွ်င္
သင္၏computer screen တြင္ It is too late now, your life is no longer beautiful ဆုိသည့္စာေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ထုိအခါသင္၏PCမွအရာအားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားျပီး ဒီေမးလ္ကိုပို႔သူထံ သင္၏ အမည္၊ e-mail ႏွင့္ password
အားလံုးေရာက္ရွိသြားပါလိမ့္မယ္။ သည္အရာသည္ အဂၤါေန႔ ေန႔လည္က စတင္ခဲ့ေသာ virus
အသစ္ျဖစ္ပါသည္။ Virus ဖန္တီးသူကေတာ့ life owner ဟု မိမိကုိယ္ကုိ အမည္ေပးထားသူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။
source by; ငယ္ငယ္
ေတာင္ကုိရီးယားနုိင္ငံက ထူးဆန္းအံ ့ဖြယ္ ကြ်န္းႏွင္ ့ပင္လယ္
နုိင္ငံတကာက လာေရာက္ႀကည္ ့ရွဳသူေတြႏွင္ ့ပါစည္ကားလွပါတယ္...
ေတာင္ကုိးရီးယားနုိင္ငံ၊ ဂ်င္ဒုိ ဆုိတဲ ့ကြ်န္းကေလးတစ္ခုမွာ မုိးစက္ရဲ ့အံႀသဖြယ္ရာၿဖစ္ရပ္ဆန္းက်ယ္ လို ့
ေခၚဆုိတဲ ့အလြန္ထူးဆန္းလြန္းတဲ ့သဘာ၀ၿဖစ္ရပ္တစ္ခုႏွစ္စဥ္ၿဖစ္ေပၚေလ ့ရွိပါတယ္...
တစ္ႏွစ္ကုိႏွစ္ႀကိမ္၊ ပင္လယ္ေရက်ခ်ိန္မွာ အဆုိပါ ဂ်င္ဒုိကြ်န္းနွင့္ မုိဒုိကြ်န္းအႀကားကေရၿပင္မွာအရွည္
၂.၈ ကီလုိမီတာ ( ၁.၇ မုိင္ခန္ ့) နဲ ့အက်ယ္ ၄၀ မီတာ ( ၁၃၁ ေပ ခန္ ့ ) ရွိတဲေၿမၿပင္ေပၚလာၿပီး
လူေတြၿဖတ္သြားလုိ ့ရေအာင္ တစ္နာရီေလာက္ႀကာေအာင္ ၿဖစ္ေနတတ္ပါတယ္...
ႀသကာသေလာကႀကီးဟာဆန္းက်ယ္လွပါတယ္...
ထုိသဘာ၀ၿဖစ္ရပ္ဆန္းကုိ ပဲြေတာ္တစ္ခုအေနနဲ က်င္းပႀကၿပီးကမာၻတစ္၀ွမ္းကလာေရာက္ႀကသူေတြ
လည္းႏွစ္စဥ္ပါ၀င္ေလ ့ရွိႀကပါတယ္.. ထုိၿဖစ္ရပ္ဆန္းကုိ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္အထိ ၿပင္ပကမာၻမွ
မသိရွိႀကေသးပါဘူး....၎နွစ္မွာၿပင္သစ္ၿပည္က သံတမန္တစ္ဦး ေတာင္ကုိရီးယားကုိလာေရာက္လည္ပတ္ခဲ ့ၿပီး ေနာက္ထုိ အေႀကာင္းကုိၿပင္သစ္သတင္း စာမွာေရးသားခဲ ့ၿပီးေနာက္မွ ကမာၻကသိရွိသြားခဲ ့တာၿဖစ္ပါတယ္...
ထုိၿဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္ရဲ ့သမုိင္းကေတာ ့ဒီလုိပါ...
ကမာၻၻ ့တစ္ၿခားဘယ္ေနရာမွာမွ ဒီလုိမရွိပါ....
တစ္ခ်ိန္မွာ ဂ်င္ဒုိကြ်န္းရဲ ့ရြာကေလးဟာ က်ားဆုိးေတြရဲ
့ရန္ၿပဳတုိက္ခုိက္ၿခင္းခံခဲ ့ရပါတယ္...ရြာသားေတြ
အားလံုးဟာ အနီးအနားက မုိဒုိကြ်န္းကုိထြက္ေၿပးခုိလံုနုိင္ခဲ ့ႀကေပမယ္
့အသက္အရြယ္ႀကီးရင္ ့သူအဘြား
အုိတစ္ဦးကေတာ ့ကူညီမယ္ ့သူမရွိလုိ ့ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ ့ရရွာပါတယ္...
စိတ္ပ်က္အားငယ္စြာနဲ ့သူမဟာ ပင္လယ္ေစာင္ ့နတ္မင္းကုိတုိင္တည္ရွိခုိးဆုေတာင္းခဲ
့ရာမွာ၊ နတ္မင္းႀကီးက ပင္လယ္ၿပင္ႀကီးကုိ နွစ္ၿခမ္းခဲြကာ သူမကုိ ေသြးဆာေနတဲ
့ေတာရုိင္းတိရိစာၧန္ေတြရဲ ့ေဘးကေနလြတ္ေအာင္ မုိဒုိကြ်န္းကုိထြက္ေၿပးနုိင္ဖုိ ့ဖန္ဆင္းေပးခဲ ့တယ္လုိ ့ဆုိပါတယ္...
အဲဒီကေနစၿပီးနွစ္စဥ္နွစ္တုိင္း ပင္လယ္ေရၿပင္ဟာ ကြ်န္းႏွစ္ကြ်န္းကိုကူးၿပီး လူေတြၿဖတ္သြားနုိင္ေအာင္
ေလ်ာ ့နည္းေပးခဲ ့ရတယ္လုိ ့ဆုိပါတယ္...
ႀကဳံေတာင္ ့ႀကံဳခဲမုိ ့လာေရာက္ဆင္ႏႊဲႀကပါတယ္...
ထုိပဲြေတာ္အၿဖစ္အပ်က္ဟာ ႏွစ္စဥ္ ေမလ ၁၈ ရက္ေန ့မွာၿဖစ္ေပၚေလ ့ရွိပါတယ္...
ကိုရီးယားေတြကေတာ ့ႏွစ္စဥ္ မတ္၊ေမ နဲ ့ဂ်ဴလုိင္ လေတြမွာ
ပဲြေတာ္ကုိက်င္းပႀကပါတယ္... အခုေတာ ့ပုိမုိမ်ားၿပားလာတဲ ့ဧည္ ့သည္ေတြေႀကာင္ ့ပဲြေတာ္ကုိ ဧၿပီ
လမွာလည္းက်င္းပဖို ့ဆံုးၿဖတ္ခဲ ့ႀကပါတယ္...
source by; သက္၀င့္ရည္
ကယ္တင္ရႇင္မေမွ်ာ္ေစခ်င္
ေျပာ႐ိုးေျပာစဥ္မို႔ ႏႈတ္က အလြယ္တကူ ေျပာေလ့ရႇိတဲ့ ျမန္မာစကားေတြထဲမႇာ မႏႇစ္သက္ႏိုင္တဲ့ စကားတခ်ဳိ႕ ရႇိတယ္။ တခ်ဳိ႕စကားေတြဆိုရင္ ဘယ္ေခတ္မႇာ ဘယ္သူကစခဲ့တယ္ မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ယုတၲိမတန္၊ မမႇန္ကန္တာ ေတြ႕ရတယ္။
ပါရမီနဲ႔ ၪာဏ္ပညာေၾကာင့္
အဲဒီလိုစကားေတြထဲက မႏႇစ္သက္ႏိုင္ဆံုး စကားတစ္ခုကေတာ့ ''ဘုရားေတာင္ အမႇီရႇိမႇပြင့္တယ္'' ဆိုတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။ အဆူဆူေသာ ဘုရားမ်ားဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ပင္ရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မႇာ စံပါယ္ေတာ္မူရင္း ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ ရႇိခဲ့ၾကတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္မႇာ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ခဲ့တာမႇန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဗာဓိေညာင္ပင္ဆိုတဲ့ အမႇီေၾကာင့္ ဘုရားအျဖစ္ကို ရရႇိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာ တစ္သိန္း ျဖည့္ဆည္းခဲ့တဲ့ အထံုပါရမီနဲ႔ အတိုင္းအဆမရႇိ ႀကီးမားလႇတဲ့ ၪာဏ္ပညာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရႇိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သစ္ရိပ္၀ါးရိပ္မႇာ
အဆူဆူေသာ ဘုရားမ်ားဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ပင္ေအာက္မႇာ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရႇိခဲ့ၾကတာက အေျခအေနအရ ျဖစ္ရတဲ့ သေဘာပါ။ ဘုရားအေလာင္းအဆက္ဆက္တို႔ဟာ ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြကို စြန္႔ၿပီး ေတာရပ္မႇာ လႇည့္လႇည္သီတင္းသံုး ရင္း တရားစစ္တရားမႇန္ကို ရႇာေဖြၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသင္ခန္း ေဆာက္တည္ေနေလ့ မရႇိပါဘူး။ အရိပ္အာ၀ါသေကာင္းရာ သစ္ပင္၀ါးပင္ေတြေအာက္မႇာ အလ်ဥ္းသင့္သလို သီတင္းသံုးၿပီး က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ေနေရးစား ေရးကိစၥမ်ားအတြက္ အခ်ိန္ကုန္မခံပါဘူး။ ရသမွ်အခ်ိန္တိုင္း သဗၺညဳတၪာဏ္ေတာ္ ရရႇိေရးအတြက္သာ အားထုတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈ
သစ္ပင္ေကာင္းတစ္ပင္ရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မႇာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရင္း ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရႇိခဲ့တာေၾကာင့္ ဘုရားနဲ႔သစ္ပင္ကို တြဲၿပီးျမင္ေနရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စကားအျဖစ္ ေျပာေနၾကသလို ''အမႇီရႇိမႇပြင့္တယ္'' ဆိုတာ မမႇန္ပါဘူး။ ဒီမမႇန္တဲ့ စကားကို ႏႈတ္က ခပ္ေပါ့ေပါ့နဲ႔ အလြယ္တကူ ေျပာေနၾကေလေတာ့ လူေတြကို ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ဖို႔ အားမေပးတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမႇာက အားကိုးမႇီခိုရာ ကယ္တင္ရႇင္ ဆိုတာ မရႇိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူကမႇ ပို႔မေပးႏုိင္သလို ငရဲေရာက္ေအာင္လည္း ဘယ္သူကမႇ တြန္းခ်တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္အရာမဆို ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈပါပဲ။
'ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း' အေျခအေန ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ 'ကယ္တင္ရႇင္' စိတ္ဓာတ္ (Savior Complex) ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ကယ္တင္ရႇင္မရႇိ
ဗုဒၶရဲ႕ အလိုေတာ္က ဘာမဆို ကိုယ္လုပ္မႇ ကိုယ္ရပါတယ္။ က်င့္ၾကံအားထုတ္လုပ္သူ မႇန္သမွ် ဘယ္သူမဆို ဗုဒၶဘုရားအျဖစ္ကိုေတာင္ ရႏိုင္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူး ဆပ္ခ်င္လြန္းလို႔ဆိုၿပီး မိဘကို နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္မေပးႏုိင္သလို၊ သားသမီးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မႇာ နတ္သမီးေလးေတြ တစ္ဖက္ငါးရာနဲ႔ စံစားႏုိင္ေအာင္ ဘယ္မိဘကမႇ လုပ္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္က်င့္၊ ကိုယ္တိုင္အားထုတ္မႇ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမႇ အားကိုးလို႔ မရဘူး။ ကယ္တင္ရႇင္ မရႇိဘူး။ 'အတၲာဟိအတၲေနာ နေတၴာ' မိမိကိုယ္မႇတစ္ပါးကိုး ကြယ္ရာမရႇိဘဲ။
ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ရႇာစား
လူ႕ေဘာင္ေလာကမႇာ ေလာကီသားမႇန္သမွ် အခ်င္းခ်င္း ကူညီ႐ိုင္းပင္းေနၾကတယ္။ ကြၽန္းကိုင္းမႇီ၊ ကိုင္းကြၽန္းမႇီဆိုသလို အျပန္အလႇန္ အမႇီသဟဲ ျပဳေနၾကတယ္။ အထီးထီး လူေတြနဲ႔ အဆက္အဆံမရႇိ ရပ္တည္လို႔မရဘူး။ ဒါဟာ လူ႕ေလာကရဲ႕ သဘာ၀တရား ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္အသက္ရႇင္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ကိုယ့္ဘ၀ သာယာေအးခ်မ္းေရးအတြက္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ရတယ္။ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္ရႇာစားရတယ္။ ကိုယ့္မိသားစုကို ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရႇာက္ရတယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုမႇ အားကိုးအားထားျပဳလို႔ မရဘူး။
ကယ္တင္ရႇင္မလုပ္နဲ႔
ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားအားလံုးနဲ႔ အတူတကြ လက္တြဲေနထိုင္ၾကရတယ္ ဆိုတဲ့ ေလာကသဘာ၀တရားကို လူေတြက တလြဲဆံပင္ေကာင္းလုပ္ၿပီး မႇီခိုအားကိုးမႈ လြန္လြန္ကဲကဲျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတာ ေနရာတိုင္းမႇာ ေတြ႕ေနရတယ္။ အခက္ အခဲၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ကိုယ့္နည္းနဲ႔ကိုယ္ ေျဖရႇင္းဖို႔ တိုက္တြန္းရမယ့္အစား၊ အားကိုးအားထားရႇာဖို႔ အၾကံေပးတတ္ၾကတယ္။ ဒါမႇမဟုတ္လည္း သူ႕အားနဲ႔သူ ေျဖရႇင္းဖို႔ အၾကံေပးလမ္းျပ လုပ္မယ့္အစား ကိုယ္က ကယ္တင္ရႇင္လုပ္ၿပီး ၀င္ကယ္ေပးၾကတယ္။ ေစတနာနဲ႔ ၀င္ကယ္တာ ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ ကူညီရာ မေရာက္ပါဘူး။ တစ္ဖက္သားကို အားကိုးရႇာလြန္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ (Dependency Syndrome) အျမစ္တြယ္သြားၿပီး တစ္သက္လံုး သူမ်ား ႏႇာေခါင္းေပါက္နဲ႔ အသက္႐ႈတဲ့လူမ်ဳိး ျဖစ္သြားေစပါတယ္။
အေမႇာင္တိုက္ႀကီး
အာဖရိကတိုက္ အငတ္ေဘး ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီး စတင္တည္ေထာင္ၿပီးကတည္း က ကမၻာ့ဘဏ္၊ ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကး ရန္ပံုေငြအဖြဲ႕၊ ယူအင္ဒီပီ၊ ယူနီဆက္ စတဲ့ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔တကြ သူေဌးႏိုင္ငံႀကီးေတြ အားလံုးက ေဒၚလာေတြ ထရီလ်ံေပါင္းမ်ားစြာ သံုးၿပီးေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာ ႏႇစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ အာဖရိကတိုက္ႀကီးကေတာ့ အငတ္ေဘးေတြ၊ ေရာဂါဘယေတြ၊ မ်ဳိးႏြယ္စု လူသတ္ပြဲႀကီးေတြ ေအာက္မႇာ နစ္မြန္းသထက္နစ္မြန္းၿပီး 'အေမႇာင္တိုက္ႀကီး' (Black Continent) အျဖစ္ပဲ ရႇိေနဆဲပါပဲ။ လြတ္လမ္းလည္း ေရးေရးေတာင္ မျမင္ရေသးပါဘူး။
ေလႇနဲ႔ ပိုက္ေတြေပးရမႇာ
'ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း' အေျခအေန ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ 'ကယ္တင္ရႇင္' စိတ္ဓာတ္(Savior Complex) ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ငတ္ေနတဲ့လူေတြကို ငါးေတြပဲ ယူလာေပးေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီလူေတြက ငါးလာေပးမႇာ ကိုသာ အျမဲေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကေတာ့တယ္။ တကယ္လုပ္သင့္တာက ေလႇေတြနဲ႔ ပိုက္ေတြေပးၿပီး ငါးမ်ားတတ္ေအာင္ လုပ္ေပးရမႇာ မဟုတ္လား။ ကယ္တင္ရႇင္စိတ္ဓာတ္ လြန္ကဲေနတဲ့ ကယ္တင္ရႇင္ေတြက လူေတြကို မႇီခိုလြန္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ အျမစ္တြယ္သြားေစတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ပညာရႇင္အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ကယ္တင္ရႇင္ လုပ္ရပ္ေတြကို မႏႇစ္သက္ၾကပါဘူး။
ကယ္တင္ရႇင္ မေမွ်ာ္ေစခ်င္
'အလႇဴဒါနနဲ႔ ႏုိင္ငံတစ္ခုကို မကယ္တင္ႏိုင္' (Charity does not save a nation) ဆိုတဲ့ စကားကို ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပညာရႇင္ေတြက ေထာက္ျပေလ့ရႇိတယ္။ လူေတြကို သူတို႔ေျခေထာက္ေပၚ သူတို႔ရပ္ၿပီး၊ သူတို႔ဘ၀ကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ကယ္တင္ဖို႔ကိုသာ တိုက္တြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြကို 'ကယ္တင္ရႇင္စိတ္ဓာတ္'ေတြ ကူးစက္မလာေစခ်င္ဘူး။ အလားတူပဲ ကယ္တင္ရႇင္ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြလည္း ရႇိမလာေစခ်င္ဘူး။
ဗုဒၶဘုရားရႇင္ေဟာၾကားေတာ္ မူတဲ့အတိုင္း 'အတၲာဟိအတၲေနာ၊ နေတၴာ' စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးပဲ ထြန္းကားေစခ်င္တယ္။ ''ဘုရားေတာင္မႇ အမႇီရႇိမႇ ပြင့္တယ္''ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ လူငယ္ေတြကို ကယ္တင္ရႇင္ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္သြင္းေပးတဲ့ သေဘာ သက္ ေရာက္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အစဥ္အလာ ဆို႐ိုးစကားျဖစ္တိုင္း ႏႈတ္ထြက္မလြယ္သင့္ဘူး။ လက္လည္း မခံသင့္ဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အလုိေတာ္အတိုင္း ဘယ္ကိစၥမဆို ကိုယ္ပိုင္ၪာဏ္နဲ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ၿပီးမႇ ဆံုး ျဖတ္သင့္ေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
Source by: လူထုစိန္၀င္း
How To Solve The Problem (ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလဲ)
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ...
ဘ၀မွာ ကိုယ္နဲ႔ အပ္စပ္တဲ႔ အမွန္တရားကို ထိေတြ႕မိဖို႔ မလြယ္လွပါ..။
ဒီလို ထိေတြ႕မိရင္လဲ ..လူဆိုတာ ရိုက္ႏွက္ဆံုးမစရာ မလိုေတာ႔ပါ..။
ကၽြန္ေတာ္႕ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ေျပာျပပါ႔မယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ မေလးရွားကိုေရာက္ခါစ လူက ငယ္ငယ္ ၊စိတ္က ျမန္ျမန္ထက္ထက္ ၊
ကုိယ္ကိုမဟုတ္တာ
လာလုပ္ ၊ လာေျပာရင္ မခံတတ္ပဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္လုပ္တတ္ ၊ ေျပာတတ္တဲ႔ စိတ္ကလဲ
ရွိေနေသး..။
ျပႆနာ တစ္ခုကို ဦးေႏွာက္နဲ႔ ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးဖို႕ထက္ စကားကလဲ
မ်ားမ်ားမေျပာတတ္ေတာ႔
ကိုယ္႕ကိုလာေၾကာရင္ လက္ကပါျပီးသား....။
ဒါကလဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာကတည္းက ဘာမွ မလုပ္ဖူးပဲ အိမ္မွာပဲေနဖူးေတာ႔
ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ သဟဇာတ ျဖစ္ေအာင္ မေနတတ္တာလဲ ပါမွာေပါ႔ေလ...။
ဒါေၾကာင္႔ မေလးရွား ေရာက္ေနတာကို သူတို႕ကို သူတို႕ အေမရိကားမွာ
ပညာေတာ္သင္ေရာက္ေနတယ္ လို႔ထင္ေနတဲ႕ ေတာသားေတြနဲ႔ မေလးရွားေရာက္ျပီး
ႏွစ္ပတ္အတြင္းမွာ ရန္ ၄ ပြဲ ျဖစ္သလို ၊ ေနာက္ ၂ လအတြင္းမွာလဲ လူ ၂၀၀ ကို
ဦးေဆာင္ျပီး
စက္ရံုကို ဆႏၵ ၅ ခါျပဖူးတယ္..။
တရုတ္ စူပါဗိုက္ဇာ ကို ဆြဲထိုးဖူးသလို ၊ေဂၚျပားနဲ႔လဲ
လိုက္ရိုက္ဖူးတယ္..။
ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူရမ္းကားမဟုတ္ပါ..။ လူဆိုး ၊ လူမိုက္လဲ မဟုတ္ပါ..။
ကုိယ္႔ကို လာေၾကာတာကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမွန္းမသိေသးတဲ႔ လူတစ္ေယာက္မွ်သာ
ျဖစ္ပါတယ္..။
ဒါေပမဲ႔ ကံၾကမၼာေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္..။
ဒါကေတာ႔ Department ေျပာင္းလိုက္ရျပီး Ng Shaiu Fern ဆိုတဲ႔ တရုတ္မ
လက္ေအာက္
ေရာက္သြားတာပါ..။ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္က Ms Ng လို႔ပဲေခၚပါတယ္..။
သူက ကၽြန္ေတာ္ထက္ ၁ ႏွစ္ပိုၾကီးေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ထက္ ၁၀ ဆမက ေတာ္ပါတယ္..။
သူ႕ဆီက Management ေတြ အမ်ားၾကီး လက္ေတြ႕တတ္ခဲ႔ရတယ္..။
သူက စကားေျပာရင္ အေမးေတြနဲ႔ပဲ ေျပာေလ႔ရွိပါတယ္..။
(တခ်ိဳ႕ အထက္လူၾကီးေတြက အေမးနဲ႔ မေျပာပဲ အမိန္႔ ေတြနဲ႔ ေျပာၾကတယ္ေလ..။)
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔ ................
အျမဲတမ္း အလိုမက် ျဖစ္ေနတတ္တဲ႔ စူပါဗိုက္ဇာ တစ္ေယာက္ရွိတယ္..။
သူ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မတည္႔ပါ..။ သူ႔နဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔မွလည္းမတည္႔ပါ..။
အဲဒီေန႕က Department မတူပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Lab ကို လာ ဆရာလုပ္ေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္
ေဒါသေတြ ထြက္ေန တဲ႔ အခ်ိန္ ၊ တစ္ေယာက္တခြန္း စကားမ်ားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ Ms Ng
ေရာက္လာတယ္..။
Ms Ng ေရာက္လာေတာ႔ ဒီ စူပါဗိုက္ဇာ လဲ ထြက္သြားတယ္..။
ရႈးရႈးရွားရွား ေဒါသေတြ ထြက္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကို Ms Ng ဘယ္တုန္းကတည္းက ေျပာဖို႔
ေစာင္႔ေနမွန္း
မသိပဲ သူ႕ဖိုင္ၾကားထဲက စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ ထုတ္ေပးတယ္..။
စာရြက္က မဂၢဇင္းတစ္ခုမွ စာရြက္ေလးပါ..။
ေဒါသေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ယူလိုက္ေတာ႔ အေပၚက တရုတ္လိုေရးထားျပီး ေအာက္က
အဂၤလိပ္လို
ဘာသာျပန္ေပးထားတဲ႔ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ..။
ေခါင္းစဥ္က “ How To Solve The Problem ” တဲ႔..။
ပံုျပင္ေပးမဖတ္ခင္မွာ စကားတစ္ခြန္းေျပာေသးတယ္..။ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႕မရေစမဲ႔
စကားေပါ႔..။
*“ ပညာတတ္နဲ႔ ပညာမဲ႔ ဘာကြာမယ္ထင္လဲ ၊ဘာမွ မကြာဘူး ။ ေျခ လက္ ေခါင္း အတူတူပဲ..
တစ္ခုပဲကြာတယ္.... ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတယ္..ဆိုတာပဲ..။”*
(သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စကားေျပာရင္
မေလးလိုမေျပာပါဘူး..အဂၤလိပ္လိုပဲေျပာတာပါ..။)
ျပီးေတာ႕ သူေပးတဲ႔ ပံုျပင္ကို ဖတ္ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္
ကိုင္ရိုက္ခံထားရသလိုလို ။
ႏွိပ္ကြတ္ခံထားရသလိုလို ျဖစ္ေနတယ္.။ ေနာက္ေတာ႔ သတိရတိုင္း ဖတ္ေလ
အဓိပၸါယ္ရွိေလေလ
ျဖစ္ေစခဲ႔တဲ႔ ပံုုျပင္ေလးပါ တစ္ပုဒ္ပါ..။
ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ကို ေျပာင္းလဲေစခဲ႔တဲ႔ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ..။
*How To Solve The Problem *
*
ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလဲ
**
**တစ္ခါက မုဆိုးၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕သားကို အသိပညာတစ္ခုေပးခ်င္လို႔
သူေတာလိုက္သြားရာကို ေခၚသြားသတဲ႔..။ တစ္ေနရာ လဲေရာက္ေရာ ေတာင္ကမူေလးတစ္ခုမွာ
ေခြးတစ္ေကာင္က ေနပူစာလႈံေနသတဲ႔..။ဖခင္မုဆိုးၾကီးက သူ႕သားကိုေသေသခ်ာခ်ာ
ၾကည္႔ခိုင္းျပီးေနပူစာလႈံေနတဲ႔ ေခြးကိုမထိေစပဲေခြးရဲ႕ ေဘးသို႕ေရာက္ေအာင္
ခဲလံုးတစ္လံုးနဲ႔ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္..။
ေခြးဟာ သူ႕ေဘးနားက်လာတဲ႔ ခဲလံုးေၾကာင္႔ လန္႕ျပီး
ေငါက္ကနဲ႔ထရပ္လိုက္တယ္.။ျပီးေတာ႔ ဘာရယ္ညာရယ္မွန္းမသိေပမဲ႔ ခဲလံုးမွန္း ေတာ႔
သူသိတယ္..။ သူ႕ကိုလာလန္႔ေစတဲ႔ ခဲလံုးကို လိုက္ကိုက္ေနေတာ႔တယ္.။ ေခြးဟာ ခဲလံုးက
သူ႕ကို လာလဲ မထိဘူး ၊စားစရာလဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသိၾကီးနဲ႔ ခဲလံုးကို
ကိုက္ေနတယ္..။ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည္႔ျပီး သားအဖႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာခဲ႔ၾကတယ္..။
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ႔ ဖခင္မုဆိုးၾကီးဟာ သူ႕သားကိုေခၚျပီး ေတာထဲကို
ထြက္လာခဲ႔ျပန္တယ္..။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ႔ သူတို႕ဟာေနရာအခ်က္အခ်ာေကာင္းတဲ႔
သစ္ပင္ေပၚမွာေနရာယူၾကတယ္.။သူတို႔ေနရာယူေနတဲ႔ သစ္ပင္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာ ေက်ာက္ဂူ
တစ္ခုရွိတယ္..။ေက်ာက္ဂူ၀မွာ ျခေသၤ႕တစ္ေကာင္ဟာ ေနပူစာလႈံေနတယ္.။ ဖခင္မုဆိုးၾကီးက
သူ႕သားကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာျပီး ျခေသၤ႕ရဲ႕လက္နဲ႔ လည္ပင္းၾကားထဲကို
ျခေသၤ႔ကို မထိေစပဲျမားတစ္စင္း ပစ္လိုက္တယ္.။
ျမားကလဲ လိုရာေနရာကို ကြက္တိပါပဲ..။ျခေသၤ႔ရဲ႕ လည္ပင္းနဲ႔
လက္ၾကားထဲသြားစိုက္တယ္..။
စြပ္ခနဲ႔ လာစိုက္တဲ႔ ျမားကို ျခေသၤ႕က ျဖက္ခနဲ႔ၾကည္႔ပါတယ္..။ဒါေပမဲ႔
ျခေသၤ႔က ျမားကို ဘာမွမလုပ္ပဲ လက္ၾကားထဲလာစိုက္တဲ႔ ျမားိကုေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ျပီး
ျငိမ္ေနတယ္..။ခဏၾကာေတာ႔ ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းကို ေမွ်ာ္ၾကည္႔တယ္..။ျပီးေတာ႕
ျမားကိုတလွည္႔ ၊ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းကို တလွည္႕ေသခ်ာၾကည္႔တယ္..။ျမားတဲကို
ျခေသၤ႕က ဘာမွ မလုပ္ပဲျမားလာရာလမ္းေၾကာင္း၇ဲ႕ အစြန္းရွိ ရန္သူကို
တိုက္ခိုက္ဖို႔ရာထျပီး တလွမ္းခ်င္း လွမ္းျပီး ေလွ်ာက္လာတယ္.။
ဒါေၾကာင္႔..........
ကုိယ္႕ကိုေျခာက္လွန္႔ခံရတဲ႔ ခဲလံုးကို လိုက္ကိုက္ေနတဲ႔
ေခြး..........။ကိုယ္႔ကို ရန္ျပဳလာတဲ႔ျမားကို လ်စ္လ်ဴရႈျပီး
ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းရဲ႕ ဟိုဘက္မွာရွိတဲ႔ အဓိက ရန္သူကို တိုက္ခိုက္တတ္တဲ႔
ျခေသၤ႔...............။
ေခြးကေတာ႔ ေခြးပါပဲ.....ဒီလိုပဲ ျခေသၤ႕ကလဲ
ျခေသၤ႔ပါပဲ........။.ဒါေၾကာင္႔မို႔လဲ ျခေသၤ႔ဆိုတာ ေတာဘုရင္ျဖစ္ေနတာေပါ႔...။
ေလာကၾကီးမွာလဲ ဒီလိုပါပဲ...ကုိယ္႕ဆီေရာက္လာတဲ႔ ျပႆနာေတြကို အတင္တြန္းထိုး
တိုက္ခိုက္တတ္လား...။ျပႆနာရဲ႕အစကို ၇ွာျပီး
ေျပလည္ေအာင္ရွင္းတတ္လား...........ဆိုတဲ႔ လူနစ္မ်ိဳးကြဲ သြားပါတယ္..။
ဒါေၾကာင္႔ ျပႆနာနဲ႕ေတြ႕တိုင္း သင္႔ကိုသင္ ေမးၾကည္႔ပါ......။
**ငါဟာ...........ျခေသၤ႔..........လား
ေခြး...........လား...။ ။**
အေျဖရလာပါလိမ္႕မယ္....။ ။*
source by : ညီညီ
